دل نگرانی برای فیل ماهی های آشوراده

یکی از گونه های دریایی منطقه ،فیل ماهی، از جمله ماهیان خاویاری است که زیستگاهش اطراف جزیره آشوراده است.
فیل ماهی

روزنامه جام جم/فرزاد علیزاده عضو ستاد مردمی نجات آشوراده:

جزیره ی زیبای آشوراده که قسمتی از پناه گاه حیات وحش میانکاله محسوب می شود، زیستگاه حیات وحش حساس و شکننده ای  است که یکی از دلایل وجود این حیات وحش کم نظیر عدم وجود انسان و تمدن شهری در این منطقه است.سازمان حفاظت از محیط زیست که بالطبع وظیفه ی حفاظت ازمحیط زیست را دارد، در زمان  ریاست خانم دکتر ابتکار و در سال 1393 و در کمال شگفتی طی تفاهم نامه ای با سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، کاربری این جزیره را به گردشگری تغییر داد!

یکی از گونه های دریایی منطقه ،فیل ماهی، از جمله ماهیان خاویاری است که زیستگاهش اطراف جزیره آشوراده است.

کُلمه و شاه کولی دوگونه ی در شرف تهدید هستند که در طرح ارزیابی اثرات محیط زیستی آشوراده هم به آن اشاره شده است، اما  به دو دلیل در حال انقراض هستند: صید بیش از حد و رفت و آمد قایق های موتوری در منطقه.

گفته میشود 40% خاویار ایران از منطقه ی آشوراده بدست می آید و از آنجایی که کُلمه غذای اصلی فیل ماهی است، انقراض کُلمه به انقراض فیل ماهی و خاویار منجر خواهد شد.

حال قرار است در زیستگاه این گونه های حساس و در شرف تهدید،  ورزشهای آبی و دریایی راه اندازی، و پلاژ شنای خانمها و آقایان و…. احداث شود.

خطرات دیگری نیز در صورت وجود طرح های گردشگری این چنینی گونه های دریایی جزیره را تهدید خواهد کرد، که از جمله میتوان به ورود فاضلاب و پساب انسانی و صنعتی  وخطر نشت روغن و بنزین قایق های موتوری اشاره کرد.

این در حالی است که براساس یکی از اهداف کنوانسیون آیچی 2010 که در مجلس شورای اسلامی ایران نیز تصویب و تبدیل به قانون شده است، ایران متعهد شده تا سال 2020  از انقراض گونه های در معرض تهدید جلوگیری کند، و وضعیت آنان را بهبود بخشد.

پیشنهاد سردبیر

قلعه «وشاق» نطنز در تسخیر معادن

بعد از ارتقای کوه کرکس به منطقه حفاظت شده، باید در مجوز معادن تجدیدنظر می‌شد و حداقل جلوی تمدید مجوز آن‌ها گرفته می‌شد؛ اما چنین کاری صورت نگرفته است. اکنون عده‌ای از معدن دار‌ها دنبال این هستند که با پایان‌یافتن مدت بهره‌برداری از معادن دوباره برای مدت ۲۵ سال مجوز‌های برداشت‌های معدنی‌شان را تمدید کنند

یوز آسیایی
پیشنهاد سردبیر

سلاخی می‌گریست ، به قناری کوچکی دل‌باخته بود!

بهتر آن است پروژه‌های پر سروصدای تکثیر در اسارت و محصولات تکثیری آن را به‌حساب تلاش برای احیای جمعیت یوزها در طبیعت نگذاریم و دراین‌خصوص در مواجهه با افکار و احساسات عمومی قدری صادقانه و لااقل حرفه‌ای‌تر رفتار نماییم.
متأسفانه، لابی‌های فعال در حوزه حیات‌وحش با دادن نشانی‌های غلط اجازه نمی‌دهند که حقیقت به گوش مسئولان رده‌بالا برسد.

پارادایم انسان
پیشنهاد سردبیر

حذف پارادایم انسان‌محور از مطالعات حیات‌وحش و تنوع زیستی

طبق تعریف علوم مهندسی منابع طبیعی، محیط‌زیست و جنگل، «حیات‌وحش» (wildlife)، به همه‌ی موجودات گیاهی و جانوری که در محیط طبیعی – بدون مداخله‌ی انسان – زندگی می‌کنند، گفته می‌شود. درواقع حیات‌وحش به کلیه‌ی جان‌داران ازقبیل پستان‌داران، پرندگان، خزندگان و دوزیستان گفته می‌شود که به‌صورت وحشی و طبیعی بدون دخالت یا کمک انسان برروی کره‌ی زمین زندگی می‌کنند و آب و خوراک خود را خود تامین می‌کنند.

عدالت زیستی
پیشنهاد سردبیر

وگانیسم: چیستی و چرایی/ محبوبه قلی پور

زمانی که از گیاه‌خواری به‌مثابه یک روش تغذیه‌ی سالمِ دوست‌دارِ محیط‌زیست صحبت می‌کنیم، صرفن از مصرفِ رژیمِ غذاییِ مبتنی‌بر گیاه حرف می‌زنیم؛ اما هنگامی‌که از قایل‌شدن یک حق برای حیوانات سخن می‌گوییم، از «وگانیسم» دفاع می‌کنیم که طبق آخرین تعریف انجمن وگان بریتانیا «فلسفه و روشی از زندگی‌ست که به‌دنبال حذفِ همه‌ی اَشکال استثمار و ظلم به حیوانات برای غذا، پوشاک یا هرچیز دیگری است».

پیشنهاد سردبیر

سرآغاز جنبش جهانی علیه «سموم» و «آفت‌کش‌ها»

در تاریخ تمدن کتاب‌های انگشت‌شماری توانسته‌اند مسیر جهان را تغییر دهند و کتاب «بهار خاموش» یکی از آن کتاب‌های تاریخ‌ساز است. مشاهده‌ی جسم بی‌جان پرندگان در یکی از شهرهای آمریکا که در اثر سم جان خود را ازدست داده بودند، سرآغازی بر نگارش این کتاب توسط «راشل کارسون» در سال ۱۹۶۲ شد. پس‌از جنگ جهانی دوم استفاده‌ی بی‌رویه از سموم شیمیایی آفت‌کش، توجه کارسون را به خود جلب کرد و او را واداشت تا مردم را از اثرات درازمدت سموم آفت‌کش آگاه سازد.

پیشنهاد سردبیر

دست خالی در مقابل تخریبگران

مسئولان سازمان حفاظت محیط‌زیست در آستانه آبگیری سد چم‌شیر، پس از اینکه متخصصان و فعالان محیط‌زیست در مورد خطرات زیست‌محیطی آبگیری این سد، انواع بیانیه‌ها را صادر کردند، می‌گویند که نمی‌گذارند تجربه گتوند تکرار شود و صدها هزار تن نمک اراضی پایین‌دست را از بین ببرد. اما چه‌کسی یا نهادی جلوی پروژه‌ای را که کارهای اجرایی آن با سرمایه‌گذاری خارجی 94درصد پیشرفت داشته، می‌گیرد؟