به گزارش خبرنگار مهر، ستاد مردمی دفاع از حقوق حیوانات ایران (سمدا) با ارسال بیانیه ای به مهر نسبت به انتشار فیلمی از تعقیب یک فرد «کل» در کویر مرکزی از سوی آفرود سواران که منجر به مرگ این حیوان شد، واکنش نشان داد.
در این بیانیه آمده است: انتشار این فیلم از تعقیب و گریز آفرودسواران و یک فرد «کل» در کویر مرکزی ایران، خنده مستانه آن‌ها و فرار حیوان بیگناه، قلب بسیاری از دوستداران حیات‌وحش کشور را به درد آورد.
شاید در حیات‌وحش دیدن صحنه تعقیب و گریز گونه‌های جانوری که برای بقای خویش در جنگ و گریزند، تا این حد رنج‌آور نباشد، اما مشاهده چنین رفتارهایی از طرف موجودی که نام انسان بر خود نهاده و انتظار می‌رود از خصائل انسانی برخوردار باشد، نه تنها طبیعی نیست بلکه نوعی رفتار بیمارگونه است.
این فیلم کوتاه نشانه‌ای است از بی‌انگاری و فقدان مدیریت ِاوقات فراغت و تفریحات جامعه. خوش گذرانی و تفنن جوانان چرا باید به بهای شکنجه و مرگ یک حیوان بی‌آزار تمام شود؟ مرگ و آزار حیوان به کنار، چنین رفتاری نگرانی‌های جدی به‌وجود می‌آورد که چه بر سر روح و روان و وجدان جامعه آمده است که ظاهراً سلامت عقلی و روانی آن‌ها را مختل کرده؟ گویی، خشونت علیه حیوانات برای گروهی از جوانان به امری عادی تبدیل شده، به‌ویژه جوانانی که از امکانات رفاهی و مالی بسیار بالایی برخوردارند و در غیاب نظارت قانونی، احساس مصونیت می‌کنند.
گفتنی است که تعقیب با موتورهای قاچاق اماراتی، یکی از روش‌های غیرانسانی شکارچیان برای شکار وحوش است. حیواناتی که پس از مدت‌ها فرار از تعقیب موتورسواران، بر اثر دویدن زیاد و خستگی مفرط، قادر به حرکت نبوده و به دام شکارچیان می‌افتند. این جانوران در نهایت یا توسط شکارچیان کشته می‌شوند و یا بر اثر پرخون شدن ریه‌ها و آسیب دیدن اندام‌های داخلی که در نتیجه دویدن زیاد رخ می‌دهد، تلف می‌شوند و به سرنوشتی مانند همین «کل» نگون بخت دچار می‌شوند.
بسیاری از روانشناسان معتقدند قاتلانی که مرتکب قتل نزدیکان و اعضای خانواده شده‌اند، سابقه‌ی حیوان‌آزاری و اعمال خشونت علیه حیوانات داشته‌اند. افزایش چنین پدیده‌ای نشان می‌دهد که جامعه در آستانه‌ی ناامنی و در مرز لجام گسیختگی قرار دارد و ضروری است که جامعه‌شناسان راهکاری برای برون‌رفت از این وضعیت ارائه دهند.
خطاب این بیانیه به مدیران و اشخاصی است که صرفاً به کسب درآمد از راه گردشگری، آن هم به هر قیمتی، فکر می‌کنند و با دریافت وام‌های سنگین، کم‌بهره و با بازپرداخت طولانی، به‌دنبال ایجاد امکانات بیشتر برای گردشگران و کسب درآمد بیشتر برای خود هستند. دیر نیست آن روزی که آن‌ها پژواک ِتلخ این خشونت‌ها و آسیب‌ها را تجربه کنند.
ستاد مردمی دفاع از حقوق حیوانات ایران به تمامی متولیان امر هشدار می‌دهد: «جامعه‌ای که رحم و شفقت از آن رخت بر بسته باشد و نابرابری و تعدی به حقوق سایر موجودات، اعم از گیاهان و جانوران را در بی‌تفاوتی نظاره کند، جامعه‌ای بیمار و بی‌هنجار است و دیر یا زود به قهقرا خواهد رفت.»
این ستاد همچنان خواستار حراست واقعی از تمامی عرصه‌ها و منابع طبیعی کشور، جلوگیری از گردشگری بی‌ضابطه و لجام‌گسیخته و همچنین، در امان ماندن معدود گونه‌های جانوری باقیمانده در این سرزمین است. ادامه این وضعیت به سود هیچکس نیست و دور نیست آن زمانی‌که تر و خشک به پای هم خواهند سوخت.
