فراتاب – گروه اجتماعی: پیرو درخواست ورود معاون دادستان کل کشور به موضوع کشتار پرندگان «فرزاد علیزاده»، دبیر اجرایی ستاد مردمی دفاع از حقوق حیوانات ایران به سوالات خبرنگار فراتاب پاسخ می‌دهد.
فراتاب: لطفا بفرمایید مساله ی شکار پرندگان مهاجر در فریدونکنار به کجا رسیده؟ چه اقدامات و پیگیری هایی انجام داده اید؟
ما دونامه در این خصوص یکی به دادستان استان مازندران و دیگری به معاون دادستان کل کشور ارسال کرده ایم که اولی در تاریخ بیستم مهرماه در دبیرخانه دادگستری ساری ثبت ودستور پیگیری برای شورای تامین استان صادر شده است و دومی به معاونت پیشگری از وقوع جرم ارجاع و توسط تیم حقوقی این ستاد در حال پیگیری است.
فراتاب: آیا معاونت دادستان کل پاسخی داده؟ و اگر از این طریق نتیجه ای حاصل نشود اقدام بعدی شما چیست؟
ما انقدر اطلاع رسانی و نامه نگاری می کنیم تا به نتیجه برسیم .اساسا” فعالین محیط زیست و تشکلهای مردم نهاد به عنوان بخشی از جامعه می توانند ازطریق راهکارها و اقدامات مدنی مطالبات خود را پیش ببرند. ضمن اینکه ما تماما استفاده از ابزارهای قانونی و مدنی را برای خود محفوظ می دانیم و در وقت مقتضی از آنها استفاده خواهیم کرد.
فراتاب: مشکل اصلی چیست و چه موانعی بر سر راه نجات و یا حفاظت از پرندگان مهاجر در این منطقه وجود دارد؟
مشکل اصلی حمایت مدیران و متولیان امر قانون، از بی قانونی است! به طوری که نماینده محترم بابلسر، جناب آقای نانوا کناری، که خود مرد قانون هستند با لحنی تهدید آمیزخطاب به آقای عیسی کلانتری(که البته ایشان هم از مقصرین این آبرو ریزی ملی هستند) می گویند: “اگر خون از دماغ آنها بیاید من می دانم و آقای کلانتری!(تسنیم ۲۳ مهر ۹۸)
متاسفانه جریانی در فریدونکنار توسط چند نفرشکل گرفته، که تعدادشان به ده نفر هم نمی رسد، این کشت و کشتار را مدیریت می کنند و از کشتار پرندگان مهاجر سودهای میلیونی به جیب می زنند. حال باید پرسید اگر فرزندان این مرز بوم برای اجرای قانون اساسی شهید شده اند، چرا عده ای فکر می کنند که از قانون فراتر هستند؟
این رقم فقط از کشتار پرندگان در جیب آقایان وارد میشود. در حالیکه تحویل پرنده در محل و تحویل به رستورانها و قاچاق پرندگان به اسارتگاهی به نام باغ پرندگان نیز نرخ و قیمت خود را دارد!قو جفتی 5 میلیون ۶ میلیون۱۰ میلیون! اینها قیمت واقعی است.
قیمتی که باغهای پرندگان دارند از پول بیت المال به قاچاق پرندگان کمک می کنند به مراتب بیشتر از قیمت گوشت آنهاست!
برای مثال باغ پرندگان تهران ۴۰۰۳ قطعه پرنده دارد. مسئولین محیط زیست بفرمایند که این پرندگان از کجا آمده اند؟
مراکز نگهداری حیوانات اعم از باغ وحش ها یا باغ پرندگان یا هر مرکز نگهداری دیگری تنها اجازه دارند پرندگان یا حیواناتی را نگهداری کنند که توانایی بازگشت به طبیعت را به هر دلیلی ندارند، آنهم به قصد آموزش واز طریق اخذ مجوزهای مربوطه. چگونه است که شهرهای شمالی کشور در تاسیس باغ پرندگان باهم مسابقه گذاشته اند؟
اینکه این باغهای پرندگان که هر روز مثل قارچ از زمین سر بر می آورند از چه راه هایی پرندگان خود را تامین می کنند؟ سوالی است که متولی امر حفاظت از حیات وحش باید به ان جواب دهد. متاسفانه سازمان حفاظت از محیط زیست تمام و کمال موضوع را رها کرده است و قاچاقچیان و سودجویان برای رسیدن به درآمد هنگفت به هر کاری دست می زنند، از قداره کشی گرفته تا تهدید و افترا به فعالین محیط زیست!
فراتاب: راه حل به نظر شما چیست؟ آیا اصولا راه حل کوتاه مدتی برای این مشکل وجود دارد؟ با توجه به اینکه اهالی منطقه و دام گذارها این صید و شکار را ادامه ی روش های سنتی می دانند و مدعی هستند که معیشت آنها از این طریق تامین می شود؟
لازم است تاکید کنم که این شیوه ی کشتار هیچ ارتباطی با روش سنتی صید و شکار که در منطقه مرسوم بوده ندارد. اساسا” این موضوع کوچکترین ارتباطی با معیشت مردم منطقه ندارد.
فریدونکنار یکی از ثروتمند ترین شهرهای شمالی کشور است. تقریبا در تمام فصول سال توریست ها و مسافران و گردشگران از سر و کول شهر بالا می روند. هزاران سوپرمارکت و فروشگاه مواد غذایی که در زمانهای شلوغی محصولات و اقلام خوراکی را به چند برابر قیمت می فروشند در منطقه وجود دارد. و همچنین تا دلتان بخواهد خانه ها و اقامتگاه های اجاره ای وجود دارد. فقط سالانه ۱۲۰-۱۳۰ تن برنج در فریدونکنار برداشت می شود. و حتما می دانید که برنج فریدونکنار از مرغوبترین برنجهای کشور است که اتفاقا” کیفیت بالایش را مدیون فضولات همین پرندگان است که بصورت یک کود طبیعی عمل می کند. تنها در شهرتهران سالی 250 تن برنج به اسم فریدونکناربه فروش می رسد. با این اوصاف، صید پرندگان مهاجر چطور می تواند به معیشت ۲۰۰-۳۰۰ نفر دست نشانده ی آن ده نفر ربطی داشته باشد؟
شاید فکر کنید اقشار کم درآمد از این بازار خرید می کنند؟ اما بازهم اینطور نیست. کوچکترین پرنده ای که در این بازار بفروش می رسد خودکا۱۵۰ گرم وزن دارد و قیمتش بین ۳۰٫۰۰۰-۴۰٫۰۰۰ تومان است. در حالی که با همین مبلغ می توان یک مرغ درشت خریداری کرد. سایر قیمت ها نیز حاکی از همین تفاوت فاحش است، مثلا غاز ۲۰۰٫۰۰۰ تومان و…بنابراین، اقشار ضعیف حتی توان رد شدن از کنار این بازار را هم ندارند، چه رسد به اینکه خورد و خوراکشان از چنین بازاری تامین شود.
این بازار هیچ توجیهی ندارد، نه انسانیت، نه قانون، نه وجدان، نه نر و ماده پرنده، نه پرنده در خطر انقراض، و ….گویی هیچ چیز مهم نیست.
این بازار هم مثل تمامی بازارها تابع فرمول عرضه و تقاضاست، تک تک کسانی که از گوشت این پرندگان استفاده می کنند در این کشتار و قتل عام شریک هستند.
راه حل این قتل عام و کشتار پرندگان فقط و فقط جمع کردن بساط بازار پرنده فروشان فریدونکنار، جلوگیری از صید و جمع کردن بساط دام ها و به خصوص تور هوایی که خود پدیده جدیدی است به نام “هواخواری” (یا آسمان خواری) چون بیش از سی یا چهل متر از ارتفاع آسمان خدا را که پرندگان از آن عبور می کنند به تصرف صیادان در آورده، و هم چنین محافظت جدی از پرندگان مهاجر، شناسایی متخلفین و جلوگیری از روشهای صید غیر قانونی است.
