شکار، میراث شوم ماقبل تاریخ

این‌که ما برای شکار حیوانات جایگاهی قائل شویم و آن‌را توجیه کنیم و بعد بر اساس همین توجیه برای آن به دنبال راهکار و ارضای بیماری شکارچیان باشیم، غیر قابل قبول است. کشتن یک حیوان و  لذت بردن از آن، از جمله رفتارهایی است که  بسیاری از روانشناسان آن را  بیماری تلقی می‌کنند.
شکارچی

فرزاد علیزاده فعال حقوق حیوانات:

خبر انلاین : فعلی تحت عنوان “شکار کردن” در دوره‌ای از تاریخ انسان نخستین، زمانی‌که در مهاجرت‌ها و تغییرات اقلیمی و پراکندگی‌های جغرافیایی، دسترسی به خوراک و گردآوری دانه‎ها و میوه‌ها اندک بود، وارد زندگی و بقای زیستی او شد.

بنا به یافته‌های باستان‌شناسان و زیست‌شناسان، روی‌آوری به مصرف گوشت حیوانات همزمان با مصرف دانه‌های گیاهی و میوه‌ها، ابتدا با خوردن حشرات و لاشه‌ی حیوانات مرده (یا شکار شده توسط حیوانات دیگر) آغاز و سپس در ادوار بعدی و برحسب نیاز، با ابداع تکنیک‌ها و ابزارهای اولیه به شکار حیوانات بزرگتر منجر شده است.

می‌دانیم که آغاز کشاورزی و تشکیل اولین مزارع به دوران نئولیتیک یعنی چیزی در حدود ۱۲ هزار سال پیش باز می‌گردد. در این دوران، شکار حیوانات برای خوراک و بقای زیستی، از اولویت خارج و در درجه‌ی دوم قرار گرفت و در تغذیه‌ی انسان نقش ثانویه داشت. در همین دوران، شکار حیوانات، نه برای خوراک که فقط به‌منظور حفاظت از محصولات کشت شده در زمین صورت می‎گرفت.

بنابراین، شکار بعد از آغاز دوران کشاورزی و اهلی کردن حیوانات، عملاً نقشی در تأمین غذای انسان نداشته است. با این حال، همچنان قبایلی در آفریقای جنوبی، تایلند و اندونزی هستند که در هنگامی‌که شرایط برای کشت و زرع فراهم نیست، از این طریق کمبود مواد غذایی خود را جبران می‌کنند.

بیماری شکار

آغاز دوباره شکارگری در قرون وسطی توسط نجبا و اشراف و زمین‌داران به‌ویژه در اروپا صورت گرفته است. این کار ضمن ایجاد تنوع در خوراک طبقه اشراف، نمادی از مالکیت ارباب بر تمام جانداران سرزمین‌های تحت تملک او یا خاندان او و همچنین، ژست حاکی از نخوت و تکبر و رقابتی حاکی از قدرت‌طلبی و برتری‌جویی بین اشراف بوده است.

متأسفانه، پس از فروپاشی فئودالیسم و سیطره‌ی اشراف بر قاره اروپا و نقاط دیگر جهان، این رسم و عادت از “علیت” تاریخی خود تهی گشت و بدون “دلیل” تا امروز ادامه یافته است. گرچه باید گفت “علیت” تاریخی شکار دردوران فئودالیسم اروپا، علیتی کور و طبقاتی و رفتاری بیمارگونه محسوب می‌شود.

بیماری شکار

از این رو، شکار یک کار مذموم و نکوهیده است و به هیچ عنوان، از سوی جامعه‌ای که زندگی‌اش مبتنی بر اخلاق بنا نهاده شده است، پذیرفته نیست.

این‌که ما برای شکار حیوانات جایگاهی قائل شویم و آن‌را توجیه کنیم و بعد بر اساس همین توجیه برای آن به دنبال راهکار و ارضای بیماری شکارچیان باشیم، غیر قابل قبول است. کشتن یک حیوان و  لذت بردن از آن، از جمله رفتارهایی است که  بسیاری از روانشناسان آن را  بیماری تلقی می‌کنند.

ممکن است این موضوع مطرح شود که عده ای از سر نیاز و برای سیر کردن شکم خانواده‌شان شکار می‌کنند! در پاسخ به این شبهه باید گفت اگر هزینه‌هایی مثل خرید مجوز، اسلحه شکاری، فشنگ، وسیله نقلیه و مابقی هزینه‌هایی یک شکارچی برای شکار انجام می‌دهد را در نظر بگیریم، در بهترین حالت، شکارچی قیمت گوشت آن حیوان را پرداخت کرده است.

بنابراین، ملاحظه می‌شود که اساساً بخش قابل توجه و انکار ناپذیری از کسانی که مبادرت به شکار می‌کنند افراد مرفه‌ای هستند که فقط برای تفریح و خوشگذرانی و ارضای بیماری خویش شکار می‌کنند.

در کل، هر رفتاری که ثبات جامعه را بر هم بزند و در جهت رفاه و امنیت جامعه صورت نگیرد، غیر طبیعی و ناهنجار است.

موضوع شکار از دیرباز مورد توجه روانشناسان نیز بوده است و در این زمینه به پژوهش پرداخته‌اند. بسیاری از روانشناسان معتقدند شکار یک  رفتار غیرطبیعی است که افراد دارای مشکلات و اختلالات روانی و شخصیتی مرتکب آن می‌شوند.

بیماری شکار

با استناد به مرجع DSM که معتبرترین و مهم‌ترین مرجع تشخیص اختلالات روانی است، یکی از نشانه‌های اختلال “سلوک” (نوعی از سایکوپاتی) می‌تواند کشتار و آزار حیوانات باشد. از سوی دیگر، روانکاوان معتقدند که یکی از نشانه‌های مکانیسم دفاعی “جابه‌جایی” تمایل به شکار و آزار رساندن به حیوانات، چه در کودکان و چه در بزرگسالان است. این رفتار در علم روانشناسی به ZOO SADISM موسوم است.

جرم شناسان در کشور امریکا با تجزیه و تحلیل زندگی تعدادی از قاتلان زنجیره‌ای به این نتیجه رسیده‌اند که گذشته و کودکی اکثر این افراد با شکنجه و کشتن حیوانات همراه بوده است. این الگوی حیوان آزاری در این کودکان بعداً در سنین بزرگسالی به شکل کودک آزاری، همسر آزاری و آزار دادن سالمندان تداوم می‌یابد.

شکارچیان و کسانی که از کشتن حیات‌وحش سود می‌برند، عموماً با دستاویز قرار دادن این موضوع که “شکار در خیلی از کشورها انجام می‌شود” آن را به برداشت محصول و ارزش افزوده‎ی طبیعت تشبیه می‌کنند، انگار درباره یک مزرعه‌ی توت‌فرنگی و برداشت از آن  صحبت می‌کنند!

بیماری شکار

جای تعجب نیست که اخلاق در این نگاه کاملاً منفعت طلبانه هیچ جایگاهی ندارد و از سوی افرادی با پیشینه‌ی اختلالات رفتاری که پیش‌تر شرح داده شد، مطرح می‌شود.

به‌نظر می‌رسد وقت آن رسیده است که به‌جای توجیه کردن عمل غیراخلاقی  شکار، برای درمان بیماری شکار  و قطع رفتار بیمارگونه شکارچیان چاره‌ای اندیشیده شود.

کرکس کوه حراج شد هر تن سنگ فقط 1500 تومان !
پیشنهاد سردبیر

کرکس کوه حراج شد هر تن سنگ فقط ۱۵۰۰ تومان !

استان اصفهان از نظر تعداد معادن فعال رُتبه نخست کشور را دارا است و به گفته رئیس سابق اداره امور معدنی اداره کل صمت استان اصفهان حقوق دولتی معادن در استان اصفهان 40 درصد رشد داشته و به رقم 370 میلیارد ریال رسیده است.به گفته متولیان حوزه صنعت و معدن ، 822 معدن فعال در استان باعث اشتغال 9000 نفر شده است( یعنی هر معدن 11 نفر!)

مجلس چگونه لایحه منع حیوان‌آزاری را کنار گذاشت؟
پیشنهاد سردبیر

مجلس چگونه لایحه منع حیوان‌آزاری را کنار گذاشت؟

مدت زمان زیاد‌ی تحت فشار طرفداران حقوق حیوانات در یازدهم شهریورماه سال ۱۳۹۸ با امضای صد نفر از نمایندگان مجلس این موضوع در قالب طرح منع حیوان آزاری به مجلس ارایه و این طرح وارد کمیسیون تخصصی مجلس شورای اسلامی شد که متاسفانه پیش از آنکه اقدامی نسبت به آن صورت پذیرد، مجلس دهم کار خود را بدون هیچ اعتنایی به حساسیت موضوع به پایان رساند.

آیا خلیج گرگان نیز به سرنوشت دریاچه ارومیه دچار می‌شود؟
پیشنهاد سردبیر

آیا خلیج گرگان نیز به سرنوشت دریاچه ارومیه دچار می‌شود؟

تغییرات اقلیمی و در نتیجه آن گرم‌تر شدن کره زمین همچنین عقب‌نشینی و پس رفت آب در سواحل دریای کاسپین طی سال‌های اخیر منجر به کاهش شدید آب در خلیج گرگان شده است

این کاهش چشمگیر با آغاز به کار ۱۸ سد بر روی رودخانه ولگا که مهم‌ترین تأمین‌کننده آب دریای کاسپین است، همراه، و به ۴۰ سد قبلاً” احداث شده اضافه شد. این اقدام به کاهش ۲۲ درصدی ورود آب به دریای خزر طی چهار سال اخیر منجر و روند خطرناک خشک‌شدن خلیج گرگان را سریع‌تر کرد.

پیشنهاد سردبیر

قلعه «وشاق» نطنز در تسخیر معادن

بعد از ارتقای کوه کرکس به منطقه حفاظت شده، باید در مجوز معادن تجدیدنظر می‌شد و حداقل جلوی تمدید مجوز آن‌ها گرفته می‌شد؛ اما چنین کاری صورت نگرفته است. اکنون عده‌ای از معدن دار‌ها دنبال این هستند که با پایان‌یافتن مدت بهره‌برداری از معادن دوباره برای مدت ۲۵ سال مجوز‌های برداشت‌های معدنی‌شان را تمدید کنند

یوز آسیایی
پیشنهاد سردبیر

سلاخی می‌گریست ، به قناری کوچکی دل‌باخته بود!

بهتر آن است پروژه‌های پر سروصدای تکثیر در اسارت و محصولات تکثیری آن را به‌حساب تلاش برای احیای جمعیت یوزها در طبیعت نگذاریم و دراین‌خصوص در مواجهه با افکار و احساسات عمومی قدری صادقانه و لااقل حرفه‌ای‌تر رفتار نماییم.
متأسفانه، لابی‌های فعال در حوزه حیات‌وحش با دادن نشانی‌های غلط اجازه نمی‌دهند که حقیقت به گوش مسئولان رده‌بالا برسد.

پارادایم انسان
پیشنهاد سردبیر

حذف پارادایم انسان‌محور از مطالعات حیات‌وحش و تنوع زیستی

طبق تعریف علوم مهندسی منابع طبیعی، محیط‌زیست و جنگل، «حیات‌وحش» (wildlife)، به همه‌ی موجودات گیاهی و جانوری که در محیط طبیعی – بدون مداخله‌ی انسان – زندگی می‌کنند، گفته می‌شود. درواقع حیات‌وحش به کلیه‌ی جان‌داران ازقبیل پستان‌داران، پرندگان، خزندگان و دوزیستان گفته می‌شود که به‌صورت وحشی و طبیعی بدون دخالت یا کمک انسان برروی کره‌ی زمین زندگی می‌کنند و آب و خوراک خود را خود تامین می‌کنند.