به خاطر یک مشت دلار!
صاحبان قرقهای اختصاصی با ایجاد آبشخور و تأمین علوفه در قرق، حیاتوحش را از کیلومترها دورتر به سوی قرق میکشانند؛ سپس آماربرداری کرده و این افزایش جمعیت را که حاصل جذب حیات وحش از زیستگاههای مجاور است به پای تکثیر و پرورش موفق خودشان گذاشته و بر اساس این آمار غیرواقعی خود را محق به برداشت (صدور مجوز شکار) میدانند. سازمان محیطزیست هم چشم خود را بر روی این ادعای کذب بسته و عموماً برای ۳ تا ۶ درصد از افزایش جمعیت در قرقها پروانه شکار صادر میکند.
آخرین دیدگاهها