قلعه «وشاق» نطنز در تسخیر معادن

بعد از ارتقای کوه کرکس به منطقه حفاظت شده، باید در مجوز معادن تجدیدنظر می‌شد و حداقل جلوی تمدید مجوز آن‌ها گرفته می‌شد؛ اما چنین کاری صورت نگرفته است. اکنون عده‌ای از معدن دار‌ها دنبال این هستند که با پایان‌یافتن مدت بهره‌برداری از معادن دوباره برای مدت ۲۵ سال مجوز‌های برداشت‌های معدنی‌شان را تمدید کنند

مدافعان شکار قانونی و پیشنهاد ۵ ساله آیش

اینکه به جای درمان، برای جلب رضایت موقت بیماران مبتلا به یک اختلال روانی جایگاه و حق و حقوقی ویژه در جامعه قائل شویم غیرقابل توجیه است. چه آنکه به لحاظ شرعی هم شکار تفریحی در فتاوی مراجع تقلید هم جایز دانسته نشده و بعضا حرام اعلام شده است.

وقتی مجتمع گردشگری بلای جان گردشگران می‌شود

۲۲ معدن در محدوده شهر طرق‌رود قرار دارد که وجودشان مشکلات عدیده‌ای را در این منطقه کوچک برای اهالی ایجاد کرده. به علاوه چند سالی است که وجود یک مجموعه گردشگری در دامنه کوه کرکس برای کوهنوردانی که قصد صعود به قله را دارند هم مشکل‌ساز شده است.

گردشگردی لجام گسیخته جان حیات وحش را به مخاطره انداخته است

ستاد مردمی دفاع از حقوق حیوانات ایران به تمامی متولیان امر هشدار می‌دهد: «جامعه‌ای که رحم و شفقت از آن رخت بر بسته باشد و نابرابری و تعدی به حقوق سایر موجودات، اعم از گیاهان و جانوران را در بی‌تفاوتی نظاره کند، جامعه‌ای بیمار و بی‌هنجار است و دیر یا زود به قهقرا خواهد رفت.»

درشکه سواری، گردشگری نیست!

بنظر می‌رسد احقاق حقوق حیوانات بیش و پیش از آنکه به قوانین مدون و اجرایی نیاز داشته باشد، مستلزم کار آموزشی و فرهنگ سازی در بطن اجتماع است. اگر ما از کودکی فرزندانمان را طوری تربیت کنیم که شناخت و فهم درستی از موجودیت و حق حیات حیوانات و زندگی مسالمت آمیز با حیوانات را یادبگیرند و آنها را به چشم موجوداتی فاقد درک و شعور و احساس که فقط و فقط برای بهره کشی توسط انسانها آفریده شده‌اند نبینند، مطمئن باشید هیچوقت به خود اجازه نمی‌دهند درشکه سواری کنند یا بارشان را بر گرده‌های یک حیوان بینوا تلنبار کنند.

نقض ممنوعیت ورود گردشگران به میانکاله از جانب محیط زیست

چند سالی است که فعالان محیط زیست از سرتاسر ایران به طرق مختلف مخالفت خود را با گردشگری بی ضابطه در مناطق حفاظت شده از جمله پناهگاه حیات وحش میانکاله اعلام کرده‌اند تا جائی که در نهایت کار به شکایت از مدیران سازمان حفاظت محیط زیست کشید.

آشوب در آشوراده

توسعه پایدار، جوامع محلی، گردشگری پایدار و مسؤولانه و پرشمار اصطلاحات و کلمات پرطمطراق دیگر، حالا دیگر ورد زبان همه مسؤولان و متولیان دولتی کشور شده و در جلسات و نشست‌های رسمی، زیور کلامشان؛ بی‌آن‌که در عمل، تعهد و مسؤولیتی در قبال این مفاهیم دیده و خاطر فعالان و نهادهای مردمی از تعهد به ضوابط محیط‌زیستی و در نظر گرفتن منافع جوامع محلی در قالب اجرای طرح‌های ساخت و توسعه جمع شود؛ ده‌ها طرحی که پروژه گردشگری آشوراده یکی از آنهاست. این طرح از سال 92 و همزمان با ریاست معصومه ابتکار در سازمان محیط‌زیست و با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری صورتی رسمی به خود گرفت و در ادامه، یک سال پس از آن توسط هیات دولت مصوب شد. به‌رغم اخذ تصمیمات در نهادهای بالادست برای تبدیل آشوراده به یک جزیره گردشگری، این طرح اما تا همین پاییز امسال اجرایی نشد و در رفت و آمد میان سازمان محیط‌زیست، گردشگری و دیگر نهادهای ذی‌ربط معطل ماند؛ با این امید که در اجرای این طرح، آسیب‌های محیط‌زیستی به حداقل رسیده و زمینه حراست و حفاظت از این منطقه بکر فراهم شود. حالا اما که کمتر از سه ماه از بر زمین خوردن کلنگ این پروژه می‌گذرد، صدای اعتراض نهادهای مردمی و فعالان محیط‌زیستی و گردشگری درآمده و با همه توان به‌دنبال متوقف کردن طرح و تجدید نظر در اجرای آن هستند.